استیبل کوین های کریپتو چیست و چگونه کار می‌کنند؟

استیبل کوین ها دسته‌ای از ارزهای رمزنگاری شده یا همان رمزارزها هستند که تلاش می کنند ثبات قیمت را به سرمایه گذاران ارائه دهند.
اولین استیبل کوین در سال 2014 منتشر شد و از آن زمان به بعد، مورد توجه قرار گرفت، زیرا استیبل کوین ها سرعت و امنیت یک بلاک چین را ارائه می دهند و در عین حال از نوسانی که اکثر ارزهای دیجیتال تحمل می کنند ،خلاص می شوند.

استیبل کوین ها عمدتاً برای خرید رمزارزها در پلتفرم های معاملاتی که جفت ارز معاملات ارز فیات ارائه نمی کردند، استفاده می شد. ارز فیات به ارزهای مورد حمایت دولت اطلاق می شود که کالاهایی مانند طلا یا نقره از آن پشتیبانی نمی کنند. با افزایش پذیرش آنها، استیبل کوین‌ها اکنون در چندین سرویس مالی مبتنی بر بلاک چین مانند پلتفرم‌های وام‌دهی استفاده می‌شوند و حتی می‌توانند برای پرداخت برای کالاها و خدمات استفاده شوند.

استیبل کوین‌ها نسخه‌های مبتنی بر بلاک‌چین ارزهای فیات هستند، به این معنی که قابل برنامه‌ریزی هستند و می‌توانند با برنامه‌های کاربردی مبتنی بر بلاک چین و قراردادهای هوشمند (که قراردادهای خوداجرا با کد نوشته شده‌اند) تعامل داشته باشند.

درک استیبل کوین ها

رمزارزهای محبوب مانند بیت کوین و اتر از نوسانات بالایی رنج می برند. نوسانات به میزان عدم قطعیت مربوط به تغییرات در ارزش دارایی اشاره دارد. نوسانات بیشتر به این معنی است که قیمت دارایی می تواند در طول زمان به شدت در هر جهت تغییر کند، در حالی که نوسانات کمتر به این معنی است که قیمت آن نسبتاً ثابت است.

نوسانات را می توان با بازده روزانه قابل اندازه گیری با نگاه کردن به درصد دارایی در نقاط (پیپ) اندازه گیری کرد. حتی ارزهای دیجیتال پیشرو اغلب در دوره‌های آشفتگی بازار بیش از 10 درصد حرکت می‌کنند که بر استفاده از آنها به‌عنوان واسطه مبادله تأثیر می‌گذارد. یک دارایی به عنوان وسیله مبادله به این معنی است که می تواند خرید و فروش کالا و خدمات را تسهیل کند.

برای استفاده به عنوان ارز، انتظار می رود یک دارایی به عنوان وسیله مبادله، واحد حساب و ذخیره ارزش عمل کند، به این معنی که دارایی باید ارزش خود را حفظ کند، برای ارزش گذاری کالاها و خدمات و تسهیل تجارت و معامله استفاده شود. آشکارترین مزیت فناوری استیبل کوین این است که می توان از آن به عنوان وسیله مبادله استفاده کرد و شکاف بین فیات و ارزهای دیجیتال را پر کرد. استیبل کوین ها می توانند با کاهش نوسان قیمت به ابزاری کاملاً متفاوت از مالکیت ارزهای دیجیتال قدیمی دست یابند.

استیبل کوین ها ذاتا دارایی های پایداری هستند که آنها را به یک ذخیره خوب از ارزش تبدیل می کند و پذیرش آنها را در تراکنش های منظم تشویق می کند. استیبل کوین ها همچنین تحرک دارایی های رمزنگاری شده را در اطراف اکوسیستم افزایش می دهند.

دارندگان ارز استیبل کوین و فیات می دانند که قدرت خرید دارایی های آنها در دوره های زمانی کوتاه تغییر نمی کند و می توان از آنها برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد. همانطور که در بالا توضیح داده شد، استیبل کوین ها با مبتنی بر بلاک چین خود را متمایز می کنند.

ارزش بیشتر استیبل کوین‌ها به ارزش یک ارز فیات خاص مانند دلار ایالات متحده یا یک کالای خاص مانند طلا مرتبط است. ثابت بودن به این معنی است که قیمت آنها ثابت است، بنابراین یک استیبل کوین که دلار آمریکا را ردیابی می کند باید یک دلار ارزش داشته باشد.

این پگ یا ثبات با دلار آمریکا را می توان از طریق مکانیزم های مختلفی حفظ کرد. رایج ترین روشی که توسط استیبل کوین ها استفاده می شود، پشتوانه دارایی نام دارد. پشتوانه دارایی به مجموع توکن های استیبل کوین در گردش با توجه به تعداد دارایی های پشتوانه آن اشاره دارد. یک استیبل کوین پشتوانه 1:1 می شود اگر برای هر استیبل کوین در گردش، دارایی هایی به ارزش معادل آن وجود داشته باشد.

در مورد استیبل کوین‌هایی که با دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند، تا زمانی که استیبل کوین قابل بازخرید برای دلار باشد، ارزش خود را حفظ می‌کند. با این حال، اگر ارزش آن در هر جهت حرکت کند، معامله‌گرانی که به دنبال سود بردن از تفاوت قیمت‌ها بین بازارها هستند، وارد عمل خواهند شد تا شکاف را کاهش دهند.

استیبل کوین ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟

مبتنی بودن بر بلاک چین به دارندگان استیبل کوین امکان می دهد از فرصت های متعدد استفاده کنند. اولین استیبل کوین ها به عنوان جایگزین ارزهای فیات در صرافی ها منتشر شد و به سرمایه گذاران پناهگاهی امن داد تا از نوسانات سایر دارایی های کریپتو دور شوند.

اکنون می‌توان از استیبل‌کوین‌ها برای وام‌دهی با نرخ‌هایی بهتر از نرخ‌هایی که توسط حساب‌های پس‌انداز سنتی ارائه می‌شود استفاده کرد یا وام‌های پشتوانه ارزهای دیجیتال در فضای مالی غیرمتمرکز (DeFi) دریافت کرد. در حالی که ممکن است استیبل کوین‌ها بازدهی بالاتری نسبت به محصولات پس‌انداز سنتی داشته باشند، توجه به این نکته ضروری است که ارائه‌های استیبل کوین هیچ بیمه‌ای تحت حمایت دولت ارائه نمی‌کنند.

استیبل کوین‌ها در شبکه‌های بلاک چین مختلف صادر شده‌اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و به طور گسترده در فضای دیفای و در صرافی‌ها استفاده می‌شوند. شبکه‌های بلاک چین که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند، به برنامه‌هایی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) اجازه می‌دهند تا در آنها ساخته شوند. صرافی های غیرمتمرکز بازارهایی هستند که در آن معاملات مستقیماً بین معامله گران انجام می شود.

از استیبل کوین ها نیز می توان برای پرداخت حقوق به رمزارز استفاده کرد، زیرا انتقال پول در مرزها را ارزان‌تر می کند. فقط کارمزد تراکنش برای انتقال وجوه در بلاک چین باید پرداخت شود. علاوه بر این، تراکنش های برون مرزی با سرعت بیشتری بر روی بلاک چین تسویه می شوند و بسته به عوامل متعددی بین چند ثانیه تا یک ساعت زمان می برند. این عوامل شامل نوع شبکه مورد استفاده، ازدحام احتمالی شبکه، مبلغ پرداختی به عنوان کارمزد و پیچیدگی تراکنش است. با این حال، سیستم مالی سنتی ممکن است چند روز طول بکشد تا معاملات برون مرزی را تسویه کند.

در حالی که ارزهای دیجیتال سنتی قیمت ثابتی ندارند و ممکن است به شدت نوسان کنند، نوسانات کم استیبل کوین ها به سرمایه گذاران کمک می کند تا وجوه خود را در بلاک چین حفظ کنند و در عین حال ریسک را کاهش دهند.

چگونه استیبل کوین‌ها پایدار می‌مانند؟

ارزهای فیات صادر شده توسط دولت از طریق اقدامات مقامات کنترل کننده مانند بانک های مرکزی که تضمین می کنند قیمت ارزهای آنها نسبتاً ثابت است، ثابت می مانند. استیبل کوین ها می توانند توسط کالاهای فیزیکی مانند طلا، الگوریتم ها یا ارزهای فیات صادر شده توسط دولت پشتیبانی شوند.

استیبل کوین ها از ثبات ارائه شده توسط بانک های مرکزی و دولت برای ایجاد ذخایر در ارزهای فیات تحت حمایت دولت مانند دلار آمریکا استفاده می کنند. برای کسب درآمد از ذخایر استیبل کوین، برخی از وجوه پشتیبان استیبل کوین ها به اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند بدهی های شرکتی کوتاه مدت و تعهدات بدهی با پشتوانه دولت تخصیص داده می شود که تضمین می کند وجوه قابل بازخرید و پشتیبانی کافی است.

استیبل کوین ها از طریق چند مکانیزم اساسی، از جمله پشتوانه فیات، پشتوانه رمزارز، پشتوانه کالا و پشتوانه الگوریتم، پایدار نگه داشته می شوند که در بخش های بعدی توضیح داده خواهد شد.

استیبل کوین های تحت حمایت فیات

استیبل کوین هایی که توسط ارزهای فیات پشتیبانی می شوند، ذخایر خود را در ارزهای فیات مانند دلار آمریکا حفظ می کنند. به ازای هر توکن در گردش، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه فیات اغلب یک دلار ذخیره دارند – چه به صورت نقد یا معادل آن.

ذخایر استیبل کوین توسط نهادهای مرکزی نگهداری می‌شود که به طور منظم وجوه خود را حسابرسی می‌کنند و با تنظیم‌کننده‌ها کار می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که نهادهایی که ذخایر استیبل کوین دارند مطابقت دارند. این بدان معناست که برای خرید استیبل کوین‌ها به‌طور مستقیم از صادرکنندگان، کاربران باید از طریق چک‌های «احراز هویت» (KYC) و «ضد پولشویی» (AML) مشابه چک‌های موجود در صرافی‌ها انجام دهند. این فرآیندها شامل جمع آوری اطلاعات شخصی کاربران، از جمله یک کپی از مدرک شناسایی صادر شده توسط دولت است.

هنگامی که در گردش باشد، هر کسی می تواند استیبل کوین ها را ارسال و دریافت کند، اگرچه نهاد مرکزی صادر کننده آنها ممکن است قدرت مسدود کردن وجوه روی آدرس ها را داشته باشد. استیبل کوین‌ها در گذشته مسدود شده‌اند، به‌عنوان مثال، صادرکنندگان به مجریان قانون در تحقیقات خود کمک می‌کنند یا تلاش می‌کنند وجوه دزدیده شده را بازیابی کنند.

استیبل کوین های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال

استیبل کوین های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال، آنهایی هستند که توسط سایر ارزهای دیجیتال پشتیبانی می شوند. استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند برای ردیابی قیمت رمزارز پشتیبان آن‌ها یا ردیابی قیمت یک ارز فیات منتشر شوند.

یک استیبل کوین با پشتوانه رمزارز می تواند برای راه اندازی یک دارایی در یک بلاک چین متفاوت صادر شود. به عنوان مثال، بیت کوین رپد شده (WBTC) یک استیبل کوین است که توسط بیت کوین پشتیبانی می شود و در بلاکچین اتریوم منتشر شده است.

از طرف دیگر، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزش یک ارز فیات را از طریق مکانیزم‌های متعادل کننده روی بلاک چین، که از پشتوانه استیبل کوین‌ها برای اطمینان از ثبات قیمت استفاده می‌کنند، ردیابی کنند. در این موارد، استیبل کوین‌ها بیش از حد وثیقه می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند حتی در دوره‌های نوسانات زیاد در بازار، پیوند یا پگ خود را حفظ کنند.

وثیقه بیش از حد به این معنی است که دارایی های پشتوانه یک استیبل کوین بیشتر از ارزش استیبل کوین های در گردش است. به عنوان مثال، ممکن است 1000 دلار اتر در ذخیره نگه داشته شود تا ارزش 500 دلاری یک استیبل کوین با پشتوانه ارز دیجیتال را وثیقه کند. ممیزی های مکرر و ابزارهای نظارتی به ثبات قیمت استیبل کوین می افزاید.

استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال، نسخه غیرمتمرکزتری از استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه فیات هستند، زیرا می‌توانند از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند خودکار بدون هیچ نهاد مرکزی که آنها را کنترل کند، ایجاد شوند.

استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا

استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا، اساساً بازنمایی کالاها مبتنی بر بلاک چین هستند و توسط ذخایری که توسط یک نهاد مرکزی نگهداری می‌شود، پشتیبانی می‌شوند.

دارایی های فیزیکی مانند فلزات گرانبها، نفت و املاک و مستغلات برای حمایت از استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا استفاده می شود. طلا رایج ترین کالایی است که وثیقه می شود. با این حال، درک این نکته ضروری است که این کالاها می توانند و در قیمت نوسان داشته باشند و از این رو، به طور بالقوه می توانند ارزش خود را از دست بدهند.

استیبل کوین‌هایی که توسط کالاها پشتیبانی می‌شوند، سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی را که ممکن است در سطح محلی دور از دسترس باشند، آسان‌تر می‌کنند. به عنوان مثال، به دست آوردن یک شمش طلا و یافتن مکان ذخیره سازی امن، در بسیاری از مناطق دشوار و پرهزینه است. در نتیجه، داشتن دارایی های مشهود مانند طلا و نقره همیشه گزینه مناسبی نیست. با این حال، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا برای کسانی که می‌خواهند توکن‌ها را با پول نقد مبادله کنند، مفید هستند.

استیبل کوین ها انواع دیگری مانند الگوریتمیک یا هیبریدی و غیر وثیقه‌ای یا به سبک سینیوراژ دارند که توضیح همه آن‌ها در این مقاله نمیگنجد.

مزایای استیبل کوین ها

استیبل کوین ها نسبت به ارزهای فیات و سایر ارزهای دیجیتال دارای مزایای متعددی هستند. اولاً، آنها ثبات ارزهای فیات را به بلاک چین می آورند، به این معنی که آنها نسخه های امن تر و شفاف تر ارزهای فیات هستند که می توانند با برنامه های کاربردی ساخته شده بر روی بلاکچین تعامل داشته باشند.

استیبل کوین ها می توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند و برای انجام تراکنش ها نسبت به ارزهای فیات سنتی ارزان تر هستند و برای شبکه ای از برنامه های کاربردی که بازدهی بالاتری نسبت به حساب های پس انداز معمولی ارائه می دهند، در دسترس هستند.

در برنامه های مبتنی بر بلاک چین، دارندگان استیبل کوین همچنین می توانند وام هایی با پشتوانه کوین یا سکه های خود دریافت کنند یا برای محافظت از دارایی های رمزارزی خود در سایر برنامه ها، بیمه بگیرند.

استیبل کوین‌ها پرداخت‌های برون مرزی را سریع‌تر و ارزان‌تر می‌کنند و می‌توانند به راحتی با ارزهای فیات در صرافی‌ها معامله شوند، زیرا به طور گسترده در پلتفرم‌های معاملاتی پذیرفته شده‌اند و نقدشوندگی بالایی دارند.

استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا، حمل و نقل فلزات گرانبها و سایر کالاها را آسان‌تر و قابل تقسیم‌تر می‌کنند و در عین حال ارزش ذخایر خود را حفظ می‌کنند. به عنوان مثال، طلا می تواند به عنوان وسیله ای برای مبادله از طریق این استیبل کوین ها استفاده شود و حتی می تواند برای کسب سود به آن قرض داده شود.

معایب استیبل کوین ها

ضرر اصلی مرتبط با استیبل کوین ها ریسک طرف مقابل است. ریسک طرف مقابل، احتمال عدم تعهد طرف دیگر درگیر در یک توافق را توصیف می کند. در این حالت، یک صادرکننده استیبل کوین ممکن است ذخایری را که ادعا می کند دارند، نداشته باشد یا ممکن است از بازخرید توکن ها برای ذخایر خود امتناع کند.

استیبل کوین‌هایی که به نهادهای مرکزی و حسابرسان متکی هستند، در معرض خطای انسانی قرار دارند، زیرا ممکن است ممیزی‌ها نتوانند نادرستی‌ها یا مشکلات احتمالی را شناسایی کنند. علاوه بر این، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارز فیات اغلب در اوراق تجاری نگهداری می‌شوند، که نوعی بدهی کوتاه‌مدت بدون تضمین است. استفاده از اوراق تجاری به ریسک طرف مقابل می افزاید، زیرا شرکتی که این بدهی را صادر می کند می تواند تعهدات خود را نکول کند.

در نهایت، نهادهای مرکزی صادرکننده توکن‌ها ممکن است این قدرت را داشته باشند که بنا به درخواست مجری قانون، آنها را در آدرس‌ها مسدود کنند. سازمان‌های مجری قانون ممکن است حتی در حین تحقیقات مربوط به پولشویی، تأمین مالی تروریسم یا سایر فعالیت‌های غیرقانونی، توکن‌ها را مسدود کنند.