آن سوی شبکه لایتنینگ بیت کوین

شبکه لایتنینگ یک پروتکل خارج از زنجیره یا آفچین است که هدف آن حل مشکلات مقیاس پذیری بیت کوین است. راه حل های خارج از زنجیره، که گاهی اوقات به عنوان راه حل های لایه دو نیز شناخته می شوند، کاربران را قادر می سازند تا کانال های پرداخت همتا به همتا را با یکدیگر ایجاد کنند.

به طور کلی، کانال های پرداخت خارج از زنجیره برای تراکنش های بیت کوین کوچکتر مانند خرید قهوه در نظر گرفته شده است. در کانال پرداخت، تراکنش‌ها شبکه اصلی را مسدود نمی‌کنند و اعتبارسنجی‌ها می‌توانند به جای آن بر تراکنش‌های مهم‌تر تمرکز کنند.

تمرکز شبکه بیت‌کوین بر تراکنش‌های مهم حیاتی است. به عنوان مرجع، ویزا می تواند بیش از 47000 تراکنش در ثانیه را مدیریت کند. شبکه لایتنینگ به طور بالقوه می تواند TPS یا همان تراکنش بر ثانیه بیت کوین را به ویزا نزدیک کند.

شبکه لایتنینگ مشکلات خاص خود مانند نیاز به کیف پول های خاص یا اجرای تصادفی یک اشکال کلاهبرداری تراکنش را به همراه دارد. با این حال، حتی با وجود چنین نکات منفی برای شبکه لایتنینگ، نمی توان موارد استفاده از پروتکل را انکار کرد.

شبکه لایتنینگ یک لایه اضافی از بلاک چین بیت‌کوین است که از کانال‌های پرداخت دو طرفه استفاده می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد با هزینه‌های ناچیز با یکدیگر تراکنش کنند و تنها زمانی که طرفین کانال را بسته‌اند، تراکنش‌های اولیه و آخرین تراکنش‌ها در بلاک چین بیت‌کوین ثبت می‌شوند. کاربران در یک کانال پرداخت می توانند هر تعداد تراکنش را که می خواهند انجام دهند و می توانند آن را به سرعت و با قیمت پایین انجام دهند.

هدف شبکه لایتنینگ کاهش تراکم بلاک چین و دستیابی به تراکنش های سریع با حذف نیاز کاربران به انتظار برای تکمیل تراکنش ها است. شرکت‌کنندگان در شبکه لایتنینگ می‌توانند بدون شناخت یا اعتماد یکدیگر، تراکنش‌ها را انجام دهند.

دور نگه داشتن تراکنش های کوچکتر از شبکه اصلی، تعداد TPS بیشتری را تضمین می کند و کاربران را از پرداخت هزینه های گزاف برای یک تراکنش کوچک بیت کوین نجات می دهد.

اگرچه شبکه لایتنینگ برای رسیدگی به مشکل مقیاس پذیری بیت کوین ایجاد شده است، اما توسط چندین ارز دیجیتال و آلت کوین دیگر برای بهبود مقیاس پذیری خود در نظر گرفته شده است. برخی از پروژه‌ها مانند لایت کوین دارای نسخه تخصصی شبکه لایتنینگ بیت کوین هستند. سایرین مانند اتریوم راه حل های منحصر به فردی دارند که از شبکه لایتنینگ با چند تفاوت کلیدی الهام گرفته شده است.

لایتنینگ

تاریخچه مختصری از شبکه لایتنینگ

تادئوس درایجا (Thaddeus Dryja) و جوزف پون (Joseph Poon)، دو محققی که به دنبال حل مسائل مقیاس پذیری بیت کوین هستند، شبکه لایتنینگ را در سال 2015 پیشنهاد کردند. در مقاله‌ای با عنوان “شبکه لایتنینگ بیت کوین”، محققان به مفهومی به نام کانال های پرداخت پرداختند که در ابتدا توسط بنیانگذار ناشناس بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو مورد بحث قرار گرفت.

کانال‌های پرداخت، کانال یا تونل‌های همتا به همتا (P2P) خارج از زنجیره هستند که دو طرف غیرقابل اعتماد یعنی بدون نیاز به اعتماد را قادر می‌سازند تا بدون شلوغی زنجیره یا همان بلاکچین اصلی پول را ارسال کنند. هدف کانال ها تراکنش های کوچکتر مانند پرداخت یک قهوه با بیت کوین است. به محض باز کردن یک کانال، به عنوان مثال، بین یک مشتری و یک سوپرمارکت، دو طرف می توانند فوراً مقادیر نامحدود بیت کوین را با حداقل کارمزد تراکنش بین یکدیگر ارسال کنند.

میزبانی تراکنش‌های کوچک خارج از زنجیره، فضا را برای تراکنش‌های مهم‌تر در زنجیره اصلی باز می‌کند، زیرا استخراج‌کنندگان بیت‌کوین تمایل دارند تراکنش‌های مهم‌تری را برای کسب پاداش‌های بزرگ‌تر تأیید کنند. قبل از کانال های پرداخت، اعتبار تراکنش های کوچکتر ساعت ها طول می کشد، زیرا ارزش کمی برای ماینرها دارند.

باز کردن یک کانال با یک تراکنش در زنجیره اصلی نمایش داده می شود. تمام تراکنش‌های داخل کانال خارج از زنجیره نگه داشته می‌شوند تا زمانی که یکی از طرفین تصمیم به بستن کانال بگیرد و تمام تراکنش‌های خود را در یک کانال ادغام کند و به زنجیره اصلی متعهد شود.

در حالی که شبکه لایتنینگ با پیشنهاد یا همان پروپوزال خود در سال 2015 یک پیاده سازی ایده آل به نظر می رسید، شبکه بیت کوین تا زمانی که اجرای Segregated Witness (SegWit) از طریق سافت فورک (SegWit) که تا سال 2017 انجام نشده بود، نتوانست این ارتقا را مدیریت کند. SegWit یک ارتقاء به شبکه بیت‌کوین که فضای بیشتری را برای تراکنش‌ها در هر بلوک بیت‌کوین فراهم می‌کرد.

برای پیشبرد توسعه شبکه لایتنینگ، درایجا و پون آزمایشگاه لایتنینگ را در سال 2016 تأسیس کردند. با این حال، تا سال 2018 بود که لایتنینگ لابرز نسخه بتای شبکه لایتنینگ را در زنجیره اصلی بیت کوین راه اندازی کرد. سایر مشتاقان بیت کوین مانند جک دورسی، بنیانگذار توییتر، منابعی را نیز به شبکه لایتنینگ اختصاص دادند.

 

اهمیت شبکه لایتنینگ برای بیت کوین

در حالی که بیت کوین قرار است یک تسهیل کننده پرداخت فوری جهانی باشد، این شبکه با زمان کند تراکنش و کارمزدهای بالا دست و پنجه نرم می کند. شبکه لایتنینگ اگرچه یک درمان کامل نیست، اما گامی به سوی چشم انداز اولیه بیت کوین است.

اجرای شبکه لایتنینگ توسط آزمایشگاه لایتنینگ راه را برای دنیایی هموار می کند که در آن هر کسی می تواند به راحتی از بیت کوین برای تراکنش های روزمره استفاده کند. با وجود خارج از زنجیره موجود، شبکه لایتنینگ می‌تواند از پروتکل‌های امنیتی بیت‌کوین استفاده کند.

از زمان راه‌اندازی شبکه لایتنینگ، توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها و کیف پول‌ها را منتشر کرده‌اند که به طور خاص از قدرت تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر استفاده می‌کنند. صرافی‌های ارزهای دیجیتال پشتیبانی از شبکه لایتنینگ را یکپارچه می‌کنند و تضمین می‌کنند که کاربران می‌توانند مقادیر کمتری بیت کوین را بدون پرداخت هزینه‌های گزاف برداشت و انتقال دهند.

شاید هیجان انگیزترین عنصر، توسعه دهندگانی باشد که از پیاده سازی شبکه لایتنینگ بیت کوین و ادغام آن با سایر پروژه های بلاک چین، معروف به آلتکوین، استفاده می کنند. کارشناسان کریپتو استدلال می‌کنند که پیاده‌سازی شبکه لایتنینگ در آلت‌کوین‌ها غیرضروری است، زیرا بسیاری از آنها در وهله اول سریع‌تر و ارزان‌تر از بیت‌کوین طراحی شده‌اند. از سوی دیگر، یک بیت کوین مبتنی بر شبکه لایتنینگ می تواند آلتکوین های مختلف را منسوخ کند. به هر حال، اگر بیت کوین ناگهان سریعتر و ارزان تر از دارایی های رقیب باشد، افزودن شبکه لایتنینگ به آلتکوین ها می تواند بی‌فایده باشد. صرف نظر از این، پروژه های آلتکوین به سختی در حال کار برای پیاده سازی شبکه لایتنینگ یا برخی از انواع آن هستند.

بیت کوین

گسترش شبکه لایتنینگ به دیگر شبکه های بلاکچین

آلت کوین ها هر ارز دیجیتال دیگری هستند که بیت کوین نیستند. به طور کلی، آلت کوین ها جایگزینی برای بیت کوین هستند که عیوب یا محدودیت های بلاک چین بیت کوین را می پوشانند. اتریوم، لایت کوین، دوج کوین و هر ارز دیجیتال دیگری یک آلتکوین است. بسیاری از آلت‌کوین‌ها فناوری شبکه لایتنینگ بیت‌کوین را در شبکه‌های خود تطبیق داده‌اند، به‌طوری‌که آزمایشگاه لایتنینگ خود شبکه لایتنینگ را در برخی پروژه‌ها پیاده‌سازی کرده است.

زمانی که آزمایشگاه لایتنینگ شبکه لایتنینگ را روی بیت کوین راه اندازی کرد، گروه آن را روی لایت کوین نیز راه اندازی کرد. راه اندازی شبکه لایتنینگ روی لایت کوین یک توسعه نسبتاً ساده برای لایتنینگ لبز بود، با توجه به اینکه لایت کوین یک فورک بیت کوین است، به این معنی که آنها زیرساخت مشابهی دارند.

لایت کوین در سال 2017 SegWit را ادغام کرد که اندازه بلوک های بزرگ تری برای آن فراهم کرد. اندازه بلاک بیت کوین بزرگتر به این معنی است که تراکنش های بیشتری می توانند در هر بلوک قرار بگیرند. تراکنش‌های بیشتر در هر بلوک بیت‌کوین باعث می‌شود که تراکنش‌های بیشتر به‌طور هم‌زمان اعتبارسنجی شوند و به طور کلی تراکنش در هر ثانیه بالاتری داشته باشند.

با این حال، گسترش شبکه لایتنینگ با لایت کوین متوقف نشد. کانال‌های پرداخت خارج از زنجیره شبکه لایتنینگ ثابت کرده‌اند که بسیار مفید هستند و چندین بلاک چین دیگر این پروتکل را به روش خود اتخاذ کرده‌اند.

 

آلتکوین ها با پشتیبانی از شبکه لایتنینگ

قبل از بحث در مورد پیاده سازی شبکه لایتنینگ با آلت کوین ها، درک وابستگی صنعت کریپتو به دارایی های جایگزین در مقایسه با بیت کوین ضروری است.
هزاران آلتکوین در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد. هدف بسیاری از جایگزین ها حل مشکلات مقیاس پذیری بیت کوین از طریق اندازه بلوک های بزرگتر یا روش اجماع متفاوتی مانند اثبات سهام (PoS) است. سایر آلتکوین ها آزمایش بلاک چین را بدون تغییر کد اصلی بیت کوین امکان پذیر می کنند.
بازی‌های مبتنی بر بلاک‌چین، سیستم‌های حاکمیتی و پلتفرم‌های زنجیره تامین به دلیل آلت‌کوین‌ها، از جمله موارد استفاده دیگر، وجود دارند. برای مثال، اتریوم هزاران توسعه‌دهنده دارد که با ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) که جایگزین فعالیت‌های مالی سنتی مانند استفاده از بانک برای وام دادن پول می‌شوند، آلت‌کوین‌ها را آزمایش می‌کنند.

بیت کوین
آلتکوین ها با ویژپی پشتیبانی شبکه لایتنینگ

 

جوانب مثبت و منفی پیاده سازی شبکه لایتنینگ در آلتکوین ها

با وجود پیاده سازی های مختلف پروتکل های خارج از زنجیره، لایه دو در آلت کوین ها، بسیاری از آنها از مشکلات مشابه شبکه لایتنینگ بیت کوین رنج می برند.
به عنوان مثال، قفل کردن وجوه در یک کانال پرداخت راه حل بلندمدتی نیست. کانال های پرداخت برای پرداخت های کوچکتر در نظر گرفته شده است. دریافت هزینه قفل برای ایجاد یک کانال می تواند کاربران بالقوه شبکه لایتنینگ را کم کار کند.

ناشناس بودن برای بلاک چین های مبتنی بر شبکه لایتنینگ، به ویژه در زیکش و Bolt، هم مزیت و هم یک نقطه ضعف است. در مورد زیکش، ناشناس بودن به این معنی است که غیرممکن است بدانید که آیا وجوه از یک منبع غیرقانونی به دست آمده است یا خیر. در حالی که ناشناس بودن یک نقطه فروش بزرگ برای زیکش است، اما با توجه به اینکه دولت‌ها راهی برای ردیابی تراکنش‌ها ندارند، می‌تواند باعث مشکلات نظارتی و جلوگیری از پذیرش گسترده شود.

همانند سایر بلاکچین های مبتنی بر شبکه لایتنینگ، باز و بسته شدن یک کانال پرداخت تنها فعالیت هایی هستند که در شبکه اصلی ثبت می شوند. تراکنش های انجام شده در کانال های پرداخت کاملاً ناشناس هستند. کاربران از ناشناس ماندن محدود شبکه لایتنینگ قدردانی خواهند کرد، زیرا بیشتر مردم می‌خواهند تراکنش‌هایشان مانند فضای مالی سنتی از بقیه جهان پنهان شود.

علاوه بر این، مزایای ظاهری پیاده سازی شبکه لایتنینگ وجود دارد. کانال‌های پرداخت خارج از زنجیره از مسدود شدن شبکه‌های اصلی تراکنش‌های کوچک‌تر جلوگیری می‌کند و مشکل مقیاس‌پذیری کلیدی را حل می‌کند که اکثر شبکه‌ها با آن مواجه هستند. به لطف ماهیت همتا به همتای کانال های پرداخت، تراکنش ها نیز در مقایسه با تراکنش های شبکه اصلی، فوری و نسبتا ارزان هستند.